- Kochaj Boga, szerz Królestwo Chrystusowe w swojej duszy, w swej rodzinie i w swym środowisku.
Podstawą naszego życia i działania jest miłość do Boga. To Bóg jest Drogą i Prawdą dla nas wszystkich. Jemu wszystko zawdzięczamy i w Nim wszystko co najpotrzebniejsze możemy osiągnąć. Bóg jest Najlepszy, Najmądrzejszy i Wszechmogący, jest naszym Ojcem. Bogu wszystko zawdzięczamy. Musimy dbać o wszystkich, dla których możemy coś zrobić, aby byli lepszymi katolikami. Mamy szerzyć naukę Chrystusa w swej rodzinie, wśród sąsiadów, w otoczeniu szkoły, uczelni, pracy i wśród innych członków narodu. - Służ czynnie Kościołowi i Ojczyźnie.
Mniej oczy otwarte, od razu rób, co tylko możesz. Jako światły katolik stajesz się obrońcą Kościoła odpierając ataki na religię, kierując przeciwników do Boga. Praca dla Ojczyzny ma większe znaczenie niż obrona na polu bitwy. Kiedy trzeba będzie jej bronić nie powinieneś uchylać się od tego. - Kształtuj swój umysł, swą wolę, swe serce.
Nie możemy zapomnieć, że poprzez naukę i pogłębienie swojej wiedzy również stajemy się apostołami Chrystusa. Dobry uczeń czy student łatwiej przekona innych do Chrystusa niż ten, który ma bardzo małą wiedzę. Nie żałuj czasu na czytanie dobrych książek, słuchanie dobrych wykładów. Bierz udział w pożytecznych rozmowach, pogadankach, ćwiczeniach. Trzeba mieć jasny umysł i prawdziwą wiedzę. Najjaśniejszy umysł nie wystarcza, tam gdzie nie ma silnej woli. Ćwicz więc wolę, a serce swe uczyń wrażliwym na potrzeby innych. Nie trać Swoich talentów! - Szanuj swą godność, bądź prawy i czysty.
Nie możemy nigdy zapomnieć o najpiękniejszej na świecie prawdzie o człowieku: JESTEŚMY STWORZENI PRZEZ BOGA NA JEGO OBRAZ I PODOBIEŃSTWO. Tę wielką godność człowieka potwierdził Jezus Chrystus umierając za nas na Krzyżu. Ta prawda domaga się naszej odpowiedzi, takiego sposobu życia, aby nie zmazać tego Bożego podobieństwa w nas. Patrząc na wielu młodych, którzy pogubili się w życiu widzimy czasem obraz pełen rozpaczy i smutku, obraz Boga zamazany w nich przez grzech. Nie wolno nam, zapomnieć Kim jesteśmy. Jan Paweł II wołał do młodych podczas spotkania w Denver, aby nie tylko nie wstydzili się Chrystusa, ale byli z Niego dumni. Nasza godność dziecka Bożego realizuje się poprzez troskę o życiu baz grzechu, zwłaszcza grzechu nieczystości. Dla KSM-owicza przykładem heroicznej walki o obronę czystości jest patronka stowarzyszenia bł. Karolina Kózkówna. - Pracuj chętnie, cudzą pracę szanuj, dąż do sprawiedliwości społecznej.
Bez pracy nie będzie w nas prawdziwej troski i służby dla Kościoła i Ojczyzny. Wielu ludzi robi dzisiaj wrażenie, że służba polega na pięknych słowach i deklaracjach. Niestety, one nie wystarczą. Potrzebna jest praca i wysiłek. Wiele wspólnot KSM-u powstaje ze szczytnych ideałów, pragnień, marzeń o doskonałej wspólnocie młodych, ale szybko przestają działać, bo wszyscy tylko marzyli i planowali a mało kto chciał pracować. Rozstropnie kierowaną pracą możemy budować silną i szczęśliwą Polskę. Kto umie pracować i zna trud pracy, ten nigdy nie pokusi się o zniszczenie owoców cudzej pracy, ani dorobku poprzednich pokoleń czy dobra wspólnego. - Szerz chrześcijańską kulturę życia. Bądź uprzejmy, koleżeński, pomagaj chętnie bliźnim.
Grzeczność i uprzejmość charakteryzuje dojrzałego chrześcijanina, który nie ma rozchwianej osobowości, ale w każdej sytuacji potrafi się znaleźć i uszanować innych ludzi. Dzisiaj, wielu młodym treść tej zasady być może skojarzy się z pobożnym życzeniem pani w szkole skierowanym do młodszych dzieci. Niestety coraz częściej zapominamy o tym co powinno być czymś normalnym a nie jest. Grzeczność, uprzejmość i życzliwość charakteryzuje dojrzałego człowieka, który potrafi zapanować nad swoimi emocjami. Człowiek taki umie przemienić w sobie najbardziej nawet złe nastawienie i złości po to, by nie wybuchnąć i nie skrzywdzić kogoś drugiego. Wielu ludzi odeszło od Boga albo Go nie umiało znaleźć dlatego, że ci, którzy przyznali się do wiary byli ludźmi bardzo złośliwymi a niekiedy nawet wprost chamskimi. - Obowiązki spełniaj sumiennie, bądź karny i posłuszny.
Sumienność i punktualność są niezbędne w każdej pracy. Bez nich wszystko, co robimy, będzie niedokładne. Praca zbiorowa wymaga od nas podporządkowania się, karności i posłuszeństwa. Bez dobrego kierownictwa i karności marnuje się wiele sił i środków. Takich zalet domaga się szczególnie działanie we wspólnocie. Nie można sobie wręcz wyobrazić działania wspólnoty KSM w sytuacji, gdy wszyscy robią co chcą, nikt nikogo nie słucha, a każdy zwiesza głowę, aby tylko nie potrzeba było podjąć jakiś konkretnych działań na rzecz całej społeczności. We wspólnocie każdy ma swoje obowiązki, które musi wykonywać, ma swoich przełożonych, których poleceń powinien słuchać i być zawsze do dyspozycji. - Dbaj o zdrowie i rozwój fizyczny.
Katolik jest nie tylko człowiekiem wielkiego „ducha”, ale i harmonijnie rozwiniętego ciała. Troska o integralny rozwój psychofizyczny jest także wykładnikiem naszej osobistej wiary. Dlatego zwracamy uwagę na twórczy wypoczynek i kulturalne, urozmaicone spędzenie wolnego czasu. Te rzeczy rozwijają nasze ciało, ale także uczą ascezy, współpracy, wyrzeczeń. Uprawianie ćwiczeń fizycznych, abstynencja od papierosów i alkoholu jest ważną zasadą postępowania KSM-owicza. - Bądź gospodarny, oszczędny, cudze dobro szanuj.
Polska potrzebuje dzisiaj dobrych „gospodarzy”. Budujemy nasze państwo po wielu latach rabunkowej gospodarki. Ucz się gospodarować swoimi pieniędzmi i staraj się je jak najlepiej „zainwestować”. Kościół i Ojczyzna potrzebują dobrych gospodarzy. Takich, którzy nie tylko nie zmarnują ich dorobku, ale wykorzystają i rozwiną. Oszczędności i gospodarności uczymy się od własnego podwórka, od naszych drobnych funduszy i majętności. Również wspólnoty KSM dysponują określonymi pieniędzmi a także rzeczami materialnymi. Ich oszczędne i roztropnie używanie służy rozwojowi wspólnoty i poszanowaniu wspólnego dobra. Sale, w których się spotykamy mają być przedmiotem naszej wspólnej troski a nie powolnej dewastacji przez niedbalstwo i brak dbałości o znajdujące się tam przedmioty. Pieniądze ze składek i darowizn powinny być tak rozdysponowane, aby żyć oszczędnie i wydawać na sprawy rzeczywiście potrzebne. - Bądź stały w przekonaniach i wytrwały w działaniu, pogodę ducha nieś w swe otoczenie.
Myśląc o Bogu i świecie wyrabiaj sobie katolicki pogląd świata. Tym przekonaniom masz pozostać wierny. Bądź wytrwały w postępowaniu według swoich zasad, chociażby narażało cię to na nieprzyjemności czy drwiny. Zadowolenie z tego, że wytrwałeś, będzie dla ciebie najlepszą nagrodą. Pogoda ducha i uśmiech niech promieniują z twojej osobowości. Spokój i umiejętność rozładowania napiętych sytuacji niech będą darem jaki możesz zaofiarować innym. Wystrzegaj się taniej rozrywki i beztroskiej wesołkowatości.